13 жніўня 1962 года было арганізавана Высокаўскае сельскае прафесійнае вучылішча, якому быў прысвоены № 27.

Праз 2,5 месяцы адбыўся першы набор навучэнцаў - 146 чалавек. Першай спецыяльнасцю, па якой пачалі падрыхтоўку ў Высокаўскім СПТВ-27, была спецыяльнасць «Трактарыст-машыніст шырокага профілю» з кваліфікацыяй «Вадзіцель аўтамабіля катэгорыі С» з двухгадовым тэрмінам навучання. З 8 груп першага набору 2 групы рыхтаваліся для працы на цаліне.

У жніўні 1988 года СПТВ-27 было перайменавана ў ПТВ-158.

22 мая 1995 года ПТВ-158 пераўтворана ў вышэйшае прафесійнае вучылішча аграпрамысловай вытворчасці з двухузроўневай сістэмай адукацыі. У навучэнцаў з'явілася магчымасць працягваць навучанне на другім узроўні і атрымаць сярэднюю спецыяльную адукацыю.

17 мая 2000 года, ВПВ АВ перайменавана ў Высокаўскі прафесіянальна-тэхнічны каледж сельскагаспадарчай вытворчасці.

З мая 2003 года каледж называецца Установа адукацыі «Высокаўскі дзяржаўны сельскагаспадарчы прафесіянальна-тэхнічны каледж»

Высокаўскі каледж ганарыцца сваёй гісторыяй, шануе традыцыі і сімвалы. У 2010 годзе зарэгістраваны лагатып нашай навучальнай установы. Раскрытая кніга, як сімвал імкнення да ведаў, кола - сімвал працы і руху, колас - імкненне да новага, сімвал жыцця і маладосці.

У 2006 годзе на тэрыторыі каледжа з'явіўся памятны знак: камень  і жалезны плуг, на шыльдзе высечаны словы Сяргея Вікулава  "Усяму пачатак - плуг і баразна, паколькі баразна пад вешнім небам мае ўласцівасць - абярнуцца хлебам... Не забывай пра гэта ніколі: усяму пачатак - плуг і баразна!"

Высокаўскі ДСПТК мае свой гімн. Тэкст напісала Ліна Міхайлаўна Белямук, пераклад на беларускую мову зрабіў паэт Георгій Ліхтаровіч, а  музыку напісаў  Уладзімір Грыцук.

Дзе буслянкі вітаюцца клёкатам

І лагодзяць блакіт жаўрукі –

Сустракае світанак Высокае

Пяць стагоддзяў ля Пульвы-ракі.

Ганарацца рачулкі вытокамі,

Людзі – спадчынай роднай зямлі

І мясцінай, дзе першымі крокамі

Самастойны свой шлях пачалі.

Наш родны каледж,Ты веды даеш

І свеціш нам, як жыццёвы маяк.

Давеку ярчэй для ўдзячных вачэй –

Святло нашых мар і надзей!

Дзякуй лёсу, што можам мы тут расці –

Паміж верных, надзейных сяброў –

Навучацца ў настаўнікаў мудрасці

І руплівасці ў нашых майстроў.

Мы свой досвед памножым заняткамі,

Каб да ісціны годна ісці.

Калі веды збіраеш зярняткамі –

Будзе плён каласіцца ў жыцці!